จิตใจเมตตา หลังจากที่ลุงทองดีได้ไปถึง 2 ผัวเมียที่จะมาทวงเงินแล้ว ทั้ง 2 ผัวเมียก็หันมามองหน้าลุงแล้วก็รีบหันมาบอกกับลุง “อ่อ เรื่องนี้นี่เอง” “นี่ก็ร่วมปีแล้วพวกเจ้าทั้ง 2 คนคงเตรียมไว้แล้วใช่ไหม” ลุงทองดีเอ่ยถามทั้ง 2 คน
จะบอกว่าไม่มีก็ไม่ได้เพราะที่คอก็เส้นสร้อยทองคำเส้นใหญ่กันทั้งคู่หากบอกว่าไม่มีลุงทองดีก็จะรู้แน่ว่าพวกเขาโกหกนายกองฝ่ายผัวเลยรีบออกปาก “อ่อ พี่ช่วยพักบ้านฉันสักคืน 2 คืนก่อนได้ไหมละ พอดีฉัน 2 คนเตรียมเงิน
ไว้แล้ว แต่ญาติฉัน 2 คนมายืมต่อไปอีก เดี๋ยวฉันจะรีบไปทวงกลับมาให้ก็แล้วกันนะ แต่ในบ้านไม่ค่อยสะดวกรับแขกเท่าไหร่เพราะฉันกำลังให้ช่างมาซ่อมแซมบ้าน พี่ทองดีคงต้องไปนอนกระท่อมใกล้กับยุ้งข้าวจะได้ไหม” “ได้ๆ ข้าไม่มีปัญหา ข้าจะได้นอนใกล้ๆ วัวเทียมเกวียนของข้าด้วย” ลุงทองดีตอบรับคำของนายกองจากนั้น 2 ผัวเมียก็คิดแผนการร้ายๆ ออกมาเพราะทั้ง 2 คนไม่คิดจะคืนเงินตั้งแต่แรกเลยกะจะลอบทำร้ายให้ลุงทองดีเจ็บ
ป่วยหรือตายจะได้กลายเป็นหนี้ศูนย์ เย็นวันนั้นทั้ง 2 คนจึงนำสำรบอาหารมาส่งให้ลุงทองดีได้กิน แล้วบอกว่าพวกเขาจะไม่อยู่บ้าน 2 วัน เพราะจะออกไปทวงเงินอยาก ทั้ง 2 คนแอบใส่ยาพิษไว้ด้วยหวังจะให้ลุงทองดีตายจะได้ไม่ต้องใช้หนี้ แต่พอลุงทองดีจะกินข้าวก็ปรากฏว่าเจ้าแดงหมาแสนรู้กระโดดชนสำหรับกับข้าวจนหกหมด ลุงทองดีไม่ได้คิดโกรธเคืองเจ้าแดงเพราะอาหารที่เมียเตรียมไว้ให้ซึ่งเป็นเนื้อเค็มกับปลาเค็มทอด และน้ำ
พริกแห้งก็ยังมีเหลืออยู่เขาจึงกินข้าวกับเนื้อเค็มทอดแทน “เอ็งก็ต้องกินข้าวแห้งเหมือนกันกับข้านะไอ้แดง เขาอุตส่าห์ ทำต้มยำปลามาให้ แต่เอ็งดันทำชามแกงหกเสียหมด” ลุงบอกกับหมาแสนรู้แล้วแบ่งข้าวสวยกับปลาเค็มให้มันกิน รุ่งเช้า 2 ผัวเมียเลยรีบแอบมาดูที่กระท่อมใกล้กับยุ้งข้าวเพราะคิดว่าลุงทองดีคงจะนอนเจ็บปางตายหายใจพะงาบๆ แต่ทั้ง 2 ก็ต้องรู้สึกผิดคาด เพราะลุงทองดียังแข็งแรงดีเหมือนปกติ “เอาไงดีพี่มันยังไม่ตาย”
นางสำลีเอ่ยถามผัว “เอางี้ คืนนี้เราจะใช้แผน 2 จัดการกับไอ้แก่หนังเหนียวคนนี้อีกทีดูสิว่ามันจะรอดอีกไหม” นายกองเอ่ยด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย คืนนั้นนายกองได้แอบนำงูเห่าไปปล่อยไว้ที่กระท่อมของลุงทองดีเพื่อหวังให้ลุงทองดีโดนงูเห่ากัดตายแต่เจ้าแดงหมาแสนรู้ก็สามารถช่วยชีวิตลุงทองดีไว้ได้อีกครั้งมันจัดการงูเห่าเสียจนตายโดยที่ลุงทองดีไม่ได้รับอันตรายใดๆ เลยทั้งสิ้นเช้าวันต่อมานางสำลีกับนายกองก็รู้สึกต้องใจเป็นอันมากที่
ลุงทองดียังอยู่สบายดีไม่ได้ตายเพราะโดนงูกัดเหมือนที่ทั้ง 2 ได้วางแผนเอาไว้ “เหลืออีกแค่วันเดียวเอายังไงดีพี่กอง” นางสำลัเริ่มเป็นกังวลเพราะใกล้จะครบกำหนดที่จะใกล้คืนเงินให้กับลุงทองดีแล้ว แต่ลุงทองดีก็ดวงแข็งไม่ยอมตายเสียที “เดี๋ยวคืนนี้ข้าจะจัดการเองข้าจะแกล้งทำเป็นผีไปหลอกไอ้แก่นี้ให้มันตกใจกลัวตายไปเลยดูสิว่ามันจะรอดได้อีกไหม” นายกองคิดถึงแผนร้ายอีกแผนหนึ่งที่พึ่งคิดขึ้นมาสดๆ ร้อนๆ ตกกึกคืนนั้นนายก
องก็แกล้งจุดไฟให้ควันฟุ่งไปทั่วจากนั้นก็แกล้งส่งเสียงหมาหอนอย่างโหยหวนเยือกเย็นเจ้าแดงได้ฟังก็ทำหูผึ่งแล้วรีบวิ่งมาใกล้ๆ ลุงทองดี “ทำไมเอ็งกลัวผีหรือไอ้แดง” ลุงทองดีเห็นท่าทางของหมาแสนรู้ก็เอ่ยถามมัน และหัวเราะชอบใจลุงลูบหัวมันแล้วเอ่ยปลอบก่อนจะตกใจเมื่อได้เสียงโครมที่หลังกระท่อมจากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงร้องโหยหวนเหมือนคนที่กำลังหวาดกลัวอย่างที่สุด “โอ้ยกลัวแล้ว กลัวแล้วจ้า อย่ามาหลอกมาหลอนกัน
เลย” จากนั้นเสียงนั้นก็หายไปพร้อมกับคนวิ่งหนีจนสุดฝีเท้าลุงทองดีรีบออกมาที่ด้านหลังกระท่อมก็ไม่เห็นอะไรหรือเห็นใครนอกจากผืนสีขาวผืนยาวๆ ตกอยู่ตรงกันข้ามที่บ้านของนายกอง และนางสำลีตอนนี้นายกองกำลังตัวสั่นงันงกพูดจาไม่รู้เรื่องผมเผ้าตั้งโด่เด่ “พี่กองพี่เป็นอะไรไป” นางสำลีเขย่าแขนสามีแล้วเอ่ยถาม “ผีหลอกช่วยข้าด้วย ผีหลอก” “อะไรนะผีที่ไหน” พอได้ยินคำว่าผีนางสำลีก็กระโดดตัวลอย เข้ามานั่งตัวติดกับผัว
ทันทีแล้วยกมือขึ้นมาไหว้พระ “ผีมันมากับไอ้แก่มันบอกให้คืนเงินให้กับไอ้แก่” นางกองพูดไปปากคอก็สั่นไปพรางมือก็ยกขึ้นไหว้ท่วมหัวหลับหูหลับตาเพราะกลัวจะเห็นภาพผีอันหน้าสยดสยองอีกครั้งภาพใบหน้าเละๆ ลิ้นยาวจนถึงพื้นยังติดตาเขาอยู่ไม่หาย “หะอะไรนะผีมันบอกคืนเงินให้พี่ทองดีหรอ” นางสำลีถามย้ำ “ใช่ ไม่งั้นมันจะฆ่าเราสองคน กลัวแล้วอย่าฆ่าฉันเลย ฉันกลัวแล้ว” นางกองพูดอล้วก็ล้มตัวลงนอน เอาผ้าห่มมาคลุมโปรง
เอาไว้อย่างมิดชิดแล้วตัวสั่นคล้ายคนเป็นไข้วันรุ่งขึ้นนายกองจับไข้ตัวสั่น พูดเพ้ออย่างคนไม่มีสติ และแม้จะไม่ได้เจอผีเข้ากับตัวเอง แต่นางสำลีเมื่อได้ฟังที่ผัวพูดแล้วก็รู้สึกกลัวมากดังนั้นเมื่อลุงทองดีเดินทางมาทวงเงินเพราะครบกำหนด 3 วันแล้ว นางสำลีจึงยอมคืนเงินให้ไปแต่โดยดี “ขอบใจนะที่คืนเงินให้ครบจำนวนข้าไปละ” ลุงทองดีเอ่ยโดยไม่ได้ถามถึงนายกองเพราะคิดว่าเขาคงออกไปนาตั้งแต่เช้าหารู้ไม่ว่านายกองแอบมองอยู่ใน
บ้านด้วยความหวาดกลัว “จ๊ะ ไปดีมาดีมาดีนะพี่ทองดี” นางสำลีรีบยกมือขึ้นไหว้ลาจากนั้นลุงทองดีก็ขึ้นเกวียน และออกเดินทางกลับหมู่บ้านของตนเองด้วยความราบรื่น ส่วนสัมภเวสีตนนั้นก็ตามมาส่งลุงทองดีที่ชายป่าจากนั้นก็ออกเร่ร่อนไปตามทางของมันต่อไป เพราะมันได้ตอบแทนบุญคุณข้าวปลาอาหารที่ลุงทองดีแบ่งปันให้มันแล้ว ส่วนเจ้าแดงหมาแสนรู้ก็ได้ไปอยู่ที่บ้านของลุงทองดี และเป็นหมาที่ซื่อสัตย์กับลุงทองดีและเมียเป็น
อันมาก เรื่องของลุงทองดีนั้นก็เข้าทำนองที่ว่า คนเราหากเป็นคนดีมี จิตใจเมตตา ไม่ว่าผีหรือเทวดาหรือแม้กระทั่งสัตว์เดรัจฉานก็ยังอยากจะคุ้มครองป้องกัน
อ่านสาระเพิ่มเติมคลิป : รัฐบาล
