ผู้หญิงชุดดำ ก่อนอื่นเราต้องขอบอกก่อนว่าเราเป็นคนชอบฟังเรื่องลี้ลับอยู่แล้ว เลยพอรู้มาบ้างว่ามีเรื่องราวเกี่ยวกับผู้หญิงชุดดำ 2 คน ที่บริเวณทางรถไฟตรงแถวแถววัดเสมียนนารี เพราะเวลาฟังรายการผีต่างๆ ก็มักจะได้มีพี่พี่ที่ขับแท็กซี่โทรมาเล่าให้ฟังอยู่หลายครั้งแต่เราก็ไม่ได้รู้รายละเอียดมากว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงชุดดำ รู้แค่ว่าคนขับแท็กซี่มักจะโดนเรียกให้ไปส่งแถวนั้น หรือเรียกจากแถววัดเสมียนนารีไปส่งตามที่ต่างต่าง สุดท้ายหายไปจากบนรถ อันนั้นตามแต่ประสบการณ์ของคนที่ติดต่อเข้ามาเล่าเรื่องราว ผู้หญิงชุดดำ
แต่ในส่วนตัวเราเองนั้นเรื่องราวที่จะเล่าทุกเกตุการณ์เกิดขึ้นจริงกับเรา หลอนจริง กลัวจริงค่ะ และเราเองก็ไม่ได้มีความรู้เกี่ยวกับเรื่องราวของผู้หญิงชุดดำมากนัก เริ่มจากช่วงนั้นเราไปขายของเพื่อหารายได้พิเศษตอนช่วงที่กำลังเรียนมหาวิทยาลัย ของที่ขายก็เป็นพวกเสื้อผ้า เครื่องแต่งตัว เครื่องประดับ เครื่องสำอาง ขายรวมรวมหลายอย่างค่ะ ขายออนไลน์และไปขายที่ตลาดทุกวันอาทิตย์ ส่วนวันธรรมดาเราก็ไปเรียนตามปกติ
เรื่องเริ่มจากเราฝันค่ะ มีอยู่คืนหนึ่งเราฝันว่าเรากับพ่อขับรถผ่านไปที่วัดเสมียนนารีซึ่งในความเป็นจริงแล้วเราไม่เคยไปแถวนั้นเลย ไม่เคยผ่าน ไม่เคยเห็นลักษณะหรือบริเวณแถวนั้นเลยว่าเป็นยังไง ในฝันคือพอกำลังจะผ่านวัดเราเกิดปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำ เราเลยบอกให้พ่อเราจอดรถแถวแถววัดแล้วเราก็เดินไปเข้าห้องน้ำที่วัด
เราไปถึงห้องน้ำก็ทำภารกิจอะไรไป พอทำภารกิจเสร็จเรียบร้อย เราก็เปิดประตูห้องน้ำออกมา ในฝันปรากฏว่าพอเราเปิดประตูห้องน้ำเราเจอผู้หญิงใส่ชุดดำยืนอยู่ตรงข้ามห้องน้ำที่เราเข้ายืนแล้วมองมาด้วยสายตาค่อนข้างแข็งกร้าว ตอนแรกในฝันเราก็คิดว่าคงจะเป็นคนแต่พอมองตาเขาแล้วรู้สึกถึงความเย็นยะเยือกและขนลุก นี่ขนาดในฝันนะคะ ตอนนั้นเราเริ่มรู้แล้วว่าเขาต้องงไม่ใช่คนแน่แน่ แต่ยังไม่รู้และยังไม่สงสัยอะไรนะคะว่ามีความเกี่ยวข้องกับเรื่องราวผู้หญิงชุดดำที่เคยได้รับฟังมาตลอดหรือไม่
พอเราเห็นเขาจ้องมาแบบเราเลยรีบออกจากห้องน้ำวิ่งไปหาพ่อที่จอดรถรอเราอยู่ เราไม่ทันได้เล่าอะไรให้พ่อฟังบอกกับพ่อแค่ว่ารีบกลับบ้านเถอะ ซึ่งไม่ได้มีการพูดเชิญชวนบุคคลที่สามให้กลับมาด้วยสักนิดเดียวยังอยู่ในความฝันนะคะ พอเรากลับถึงบ้านเราเข้าบ้านไปสักพักหนึ่งก็มีคนเดินมาที่หน้าประตูบ้าน พ่อเราเรียกบอกว่ามีคนมาหาเรา เราเลยลงมาจากบ้านพอเรามองดูไปที่ประตูเราเห็นเป็นผู้หญิงสองคนใส่ชุดสีดำยืนอยู่ค่ะ ในฝันเรางงมากค่ะ เพราะเราไม่รู้จักคนที่มาหาเลยแม้แต่คนเดียว เราเดินไปเปิดประตูตรงหน้าบ้านแล้วออกไปถามเขาว่ามาหาใครเราไม่รู้จักพวกเขา
เขาบอกว่ามาหาเรา อยากมาหา พอเรามองดูทั้งสองคนใกล้ใกล้เราตกใจมากเลยค่ะเพราะเราจำได้ว่าหนึ่งในสองคนนั้นเป็นคนที่เราเจอตรงหน้าห้องน้ำวัดเสมียนนารี เราถามเขาว่ามาทำไมเราไม่ได้ทำอะไรให้สักหน่อย เขาบอกเราว่าเขาอยากได้เสื้อผ้ากับเครื่องสำอาง เราเองตอนนั้นสัมผัสได้ว่าเขาไม่ใช่คน สภาพที่เขามามาแบบปกตินะคะไม่ได้สยดสยองอะไร เราเลยถามเขากลับไปว่าจะให้ยังไง ต้องให้เราทำอะไร เขาเลยพูดว่าทำบุญไปให้หน่อย เราถามชื่อกับนามสกุลเขาแล้วในฝันเราเดินไปหยิบกระดาษกับปากกามาเขียนชื่อกับนามสกุลของทั้งสองคนไว้ แล้วเราก็ตื่นค่ะ
หลังจากที่เราตื่นเราก็ไปเตรียมของจะเอาไปทำสังฆทานให้เขา เตรียมทั้งเครื่องสังฆทาน อาหาร และเสื้อผ้ากับเครื่องสำอางสองสามอย่างตามที่เขาขอมา ตอนนั้นเราก็งงอยู่ค่ะว่าขอเสื้อผ้าเครื่องสำอางทำไม ยังคิดขำขำว่าผีก็อยากสวยแหละ เขาอาจจะขาดตรงนี้ไม่มีใครทำบุญไปให้ เรานึกขึ้นได้ว่าในความฝันพวกเขาบอกชื่อให้เราจด เราจำไม่ได้ค่ะนึกออกแต่ว่าสุลี ชุลี อะไรสักอย่าง เราโทรหาเพื่อนที่ชอบฟังเรื่องผีเล่าคร่าวๆให้เพื่อนฟังว่าเราฝันแบบนั้นแบบนี้แต่เราจำชื่อไม่ได้ เราจำได้แต่ชื่อจำนามสกุลไม่ไดแต่ก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่
พอเพื่อนเราได้ยินว่าเป็นเรื่องของผู้หญิงชุดดำสองคนที่วัดเสมียนนารีบวกกับชื่อที่เราบอกเพื่อเราบอกว่าชื่อประมาณนี้เลย สองพยางค์ เราเลยไปค้นหาในอินเตอร์เนตแค่พิมพ์ว่าผู้หญิงชุดดำวัดเสมียนนารีก็มีชื่อขึ้นมาเลยค่ะ นั่นก็คือชื่อชุลี และ สุลี ทิพย์สุขศรี ที่มีคนนำเรื่องราวไปช์เกี่ยวกับประสบการณ์หลอนมากมาย บ้างก็เล่าว่าผู้หญิงสองคนนี้เป็นพี่น้องกันขับรถไปชนกับรถไฟใกล้ใกล้กับบริเวณวัดเสมียนนารี บางข้อมูลก็บอกว่าผู้หญิงสองคนนี้เป็นเพื่อนกัน แต่ที่เราคิดก็คือทั้งสองคนน่าจะเป็นพี่น้องกันเพราะในฝันที่เขาบอกเรานามสกุลก็เหมือนกัน
และก็ตรงกับข้อมูลข้างต้นที่บอกว่าเป็นพี่น้องกัน พอเรารู้แบบนั้นเราหลอนเลยค่ะ เพราะว่าบุคคลที่เราฝันถึงเขามีตัวตนจริงจริง ตอนไปทำบุญที่วัดพอเข้าไปเจอหลวงพ่อก็ถามเราว่ามาทำให้ใคร เขามาขอใช่มั้ย ซึ่งตอนนั้นเรายังไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยค่ะ หลวงพ่อยังไม่ทันเห็นของที่เราเตรียมไปที่เป็นพวกเสื้อผ้า เครื่องสำอางเลย เราหยิบของออกมาแล้วก็แนบชื่อของสองพี่น้องที่เราเตรียมจดไป แล้วเราก็บอกหลวงพ่อว่าเขาขอมาเลยมาทำให้ค่ะ ท่านก็ทำพิธีอะไรตามขั้นตอนถวายสังฆทาน พอกลับบ้านมาเราเลยเอาสร้อยพระมาคล้องคอเรารู้สึกกลัวค่ะ
แล้วคืนนั้นเราก็ฝันว่าผู้หญิงสองคนนั้นมาหาเราที่บ้าน มาถึงหน้าบ้านหนึ่งในสองคนนั้นก็ถามเราว่าใส่สร้อยพระทำไม เราบอกว่าเราทำบุญไปให้แล้วมาทำอะไรอีก เขาตอบเราว่าจะมาขอบคุณ แล้วบอกให้เราถอดสร้อยพระออก เราไม่ยอมถอดบอกเขาไปว่าถ้ามาขอบคุณที่เราทำบุญไปให้ทำไมต้องให้เราถอดสร้อยพระออกด้วย เขาขอเข้ามาในบ้านเราเราก็ไม่ให้ค่ะ บอกกลับไปว่าให้อยู่ในที่ของเขาอย่ามาอะไรกับเราเลย
เราทำบุญไปให้แล้วก็ต่างคนต่างอยู่ แล้วเราก็ตื่นค่ะ คือความรู้สึกเหมือนจริงมาก เหมือนเขามาจริงๆ เราเชื่อว่าเขามาค่ะ เพราะอะไรหลายอย่างที่เราไม่เคยรู้รายละเอียด อย่างเช่นชื่อของเขาทั้งสองคน มันตรงกับความเป็นจริง เราก็เลยเชื่อและอีกอย่างคือเราเชื่อเรื่องแบบนี้อยู่เป็นทุนเดิมเพราะเราเจอเรื่อยๆ หลายคนอาจจะไม่เชื่อแต่บอกได้เลยว่าเรื่องที่เล่าเกิดขึ้นกับเราจริงๆค่ะ
เขียนโดย ณิชชกา
